CvT 16-05 | Second opinion screening op ernstige enkelvoudige dyslexie: in hoeverre mag de pedagoog zich baseren op informatie van de school?

Klager is de grootvader van een kind van zeven. Er wordt onderzoek gedaan naar dyslexie bij zijn kleinkind. Er verschijnt een rapportage. De pedagoog wordt door de gemeente gevraagd een second opinion te geven. 

Klager is ontevreden over de conclusies van de pedagoog. Het College stelt vast dat de opdracht van de gemeente aan de pedagoog was om een screening van documenten te doen en niet om een diagnostisch onderzoek te verrichten. Bij de screening heeft de pedagoog de juiste criteria gehanteerd. Haar conclusie is navolgbaar. 

Niet is gebleken van aantoonbare onjuistheden in de conclusie van de pedagoog. De pedagoog heeft klager ook mondeling geïnformeerd over de uitkomsten van de screening.