Bestrijden van symptomen is niet genoeg

Veel problemen die bij jeugdzorg terechtkomen hangen samen met armoede en de groeiende sociale ongelijkheid. In plaats van de achterliggende problemen en frustraties aan te pakken, bestrijden we symptomen, zegt Micha de Winter (emeritus hoogleraar Pedagogiek UU) in De Volkskrant. Harry Verbon (emeritus hoogleraar openbare financiën) reageert kritisch op zijn blog en vreest een financiële ramp. “De Winter wil minder medicaliseren, maar dat willen we al decennia. Hij wil ook minder behandeling op basis van gedragssymptomen. Eerst moet er een integrale analyse komen van de problemen van een jongere die om hulp vraagt. Prima, maar wie moeten dan de bredere visie op de problemen van een jongere geven? Degenen die dat nu ook al doen, namelijk de leden van de wijkteams? Dat zal het probleem van de onbeheersbaarheid van de uitgaven niet oplossen, omdat deze wijkteams te dicht bij de zorgvragers staan.” 

Verbon is milder over het rapport Betrek mij gewoon, “waar voor betere diagnostiek ‘zwaardere’ professionals nodig zijn, zoals orthopedagogen en psychologen.” Ook René Peeters (voorzitter Humanitas) reageert in een blog. Hij onderstreept juist de bevindingen van Micha de Winter. “De Winter waarschuwt voor het aanpakken van de symptomen in plaats van de oorzaken. Kinderen die in armoede opgroeien of jeugdigen die te maken hebben met onveiligheid of vechtscheidingen. Situaties waar kinderen onder lijden. Oplossingen worden vaak bedacht ver van de praktijk, ver van de realiteit. Onze vrijwilligers weten het. Bij onze trajecten Home Start, maar ook bij de Begeleide OmgangsRegeling (BOR), hulp bij armoede, eenzaamheid, rouw. Kinderen, jeugdigen worden vaak de dupe van de onmacht van hun omgeving, ouders, broers, zussen. Humanitas kan tijdig hulp bieden en er zijn voor mensen die dreigen weg te glijden om een of meer van bovenstaande oorzaken.”