PAO: Cursus Psychische problemen bij mensen met een matige of ernstige verstandelijke beperking

Herkennen, diagnosticeren en behandelen van psychische en psychiatrische problemen
Binnen het werkveld van de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking heerst veel onzekerheid over het voorkomen, diagnosticeren en behandelen van psychische en psychiatrische problemen. Gedragswetenschappers ervaren ‘de psychiatrie’ als een werkveld waarin zij handelingsverlegen en niet kundig zijn. Deze onzekerheid is veelal onterecht. Zowel de zorg aan mensen met een verstandelijke beperking als de GGZ zijn enorm ‘in beweging’. Juist kennis van elkaars en een samenwerking tussen beide werkvelden levert een grote meerwaarde op voor de diagnostiek en behandeling van psychische problemen bij mensen met een matig of ernstige verstandelijke beperking.

Wat zijn de actuele ontwikkelingen in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ)? En hoe vertaal je die dan naar jouw werk met mensen met een matig tot ernstige verstandelijke beperking? Tijdens deze cursus staan we hierbij stil. Verder is er aandacht voor persoonsgerichte diagnostiek en behandeling, voor transdiagnostisch werken en de idiografische benadering. Je wordt tevens meegenomen in de mogelijkheden en beperkingen van Psychotherapie en Psychofarmaca. Ten slotte is er ook aandacht voor de organisatie en (financiële) verantwoording van zorg en behandeling en voor coaching van teams bij cliënten met een verstandelijke beperking en psychische problemen.

Lees hier het interview met Carmen van Bussel en Trudeke Navarro over hoe je als gedragswetenschapper samen met je teams heel veel kunt bijdragen aan het herstel van psychische problemen in de dagelijkse begeleiding en verzorging.‘ Ook al is iemand depressief, het is belangrijk dat het gewone leven doorgaat’.

Kernpunten:

• Je krijgt twee dagen les van 2 docenten: dit zorgt voor meer verschillende invalshoeken, casuïstiek en ervaring, maar ook voor intensievere begeleiding;
• Nieuwe ontwikkelingen in de Geestelijke Gezondheidszorg, vertaald naar de zorg voor mensen met een matige of ernstige vb;
• ‘State of the art’ in diagnostiek en behandeling;
• Veel tijd en ruimte voor eigen casuïstiek en vertaling naar de eigen praktijk.