CvT 25-03 | De pedagoog verhoogde eigenmachtig de scores op IQ-testen van een aantal kinderen aan met het oog op de toelatingseisen van onderwijsvoorzieningen

De pedagoog werkzaam bij een praktijk gericht op (vermoedelijk) hoogbegaafde kinderen heeft bij een aantal kinderen de totaalscore (TIQ) die zij haalden op een intelligentietest zodanig verhoogd dat zij in aanmerking kwamen voor toelating tot bepaalde onderwijsvoorzieningen. Deze kinderen scoorden bij afname van de test net onder een IQ van 130, hetgeen de onderwijsvoorzieningen als harde ondergrens voor toelating hanteerden. De pedagoog deed dit zonder ouders, kinderen of scholen hierover te informeren. 

Het College stelt voorop dat pedagogen, als zij bij diagnostiek gebruik maken van gevalideerde en gestandaardiseerde instrumenten zoals een intelligentietest, zij deze instrumenten op de daartoe geëigende manier inzetten en gebruiken. Deze instrumenten zijn immers juist bedoeld om diagnostiek te objectiveren.
De pedagoog heeft door de testresultaten te verhogen in strijd gehandeld met deze norm. Doordat de pedagoog ouders en kinderen hierover niet informeerde heeft zij hen -onterecht- in de waan gebracht dat sprake was van een IQ in het hoogbegaafde bereik. De pedagoog heeft daarmee het risico gecreëerd dat kinderen op een niet-passende onderwijsvoorziening terecht kwamen.

In situaties, waarin de pedagoog op grond van haar professionele inschatting, toelating van een kind tot bijvoorbeeld voltijds HB-onderwijs, ondanks een TIQ-score van (net) onder 130, mogelijk toch passend achtte, had zij op een andere wijze kunnen interveniëren, bijvoorbeeld door met ouders en na toestemming met de school het gesprek aan te gaan.

Gelet op de ernst van de normschending, beperkte reflectie en uitblijven van herstelacties legt het College een schorsing van het lidmaatschap op.