NVO Nieuws
15-10-2025
NVO Storytellers Podcast: Labelen van kinderen – over houvast, hokjes en handelingsverlegenheid
In deze nieuwste aflevering van de NVO Storytellers Podcast gaat gespreksleider Gerhard van Cappellen op zoek naar het antwoord op de vraag: waarom zijn we zo geneigd om kinderen te labelen? En wat gebeurt er als we dat niet doen? Samen met Merel Weijsenfeld (orthopedagoog-generalist in opleiding bij LUBEC) en Laura Batstra (hoogleraar orthopedagogiek aan de Rijksuniversiteit Groningen) verkent hij hoe we kinderen beter kunnen begrijpen zonder ze vast te zetten in labels.
Het verlangen naar houvast
Merel Weijsenfeld herkent de neiging om te labelen uit haar werk -“Soms staat er letterlijk in een verwijsbrief: Graag onderzoek naar autisme of ADHD”- en begrijpt de behoefte aan houvast. “Een classificatie kan helpen om gedrag te duiden of bespreekbaar te maken,” zegt ze, “maar het gevaar is dat we te snel denken dat we het dan weten.” Merel vertelt over een jongen van elf die was vastgelopen op school. Hij was druk, boos, liep soms weg uit de klas. Toen uit het onderzoek bleek dat de jongen voldeed aan de kenmerken van classificatie autisme, gaf dat aanvankelijk rust. Maar later veranderde dat en werd het beperkend en deed het hem geen goed meer.
Laura Batstra reageert op dit verhaal door te waarschuwen dat labels maar een deel van het verhaal vertellen. “Een classificatie zegt alleen dát er iets aan de hand is, niet waaróm. De verklaring ligt bij ieder kind anders.” Achter ieder kind zit een context van klas, gezin, wijk en samenleving. “Misschien is er sprake van handelingsverlegenheid in het onderwijs. Dat is óók een factor die je kunt onderzoeken en behandelen.”
Foto: van links naar rechts: Merel Weijsenfeld, Laura Batstra en Gerhard van Cappellen
