Mag een gezinsvoogd/jeugdbeschermer toestemming geven voor behandeling?

Nee, een gezinsvoogd kan geen toestemming geven voor behandeling. Is er sprake van een ondertoezichtstelling (OTS)? Dan heeft de ouder met gezag nog steeds gezag. 

Wel is het zo dat als de gezinsvoogd in het kader van de OTS jeugdhulp noodzakelijk vindt, dat voor die jeugdhulp in het kader van die OTS geen toestemming nodig is (art 7.3.4 lid 1 Jeugdwet en art 21 NVO beroepscode). Ook dan blijft het belangrijk om de jeugdige en zijn ouder(s) met gezag te informeren en te betrekken bij de jeugdhulpverlening.

Startgesprek

Wanneer een gezinsvoogd de jeugdige aanmeldt voor jeugdhulp, dan nodigt de pedagoog de ouders/jeugdige uit voor een startgesprek. Hiervoor is nadrukkelijk geen toestemming van ouders nodig. Doel van dit gesprek is te onderzoeken welke hulp passend is en in hoeverre ouders bereid zijn jeugdhulp te accepteren en waar nodig mee te werken.

Wat als ouders medewerking weigeren?

Als ouders weigeren mee te werken aan een vorm van jeugdhulp, terwijl dat voor de effectiviteit van de jeugdhulp essentieel is, dan is het de vraag of de pedagoog moet starten met deze jeugdhulp. Van belang is dat de pedagoog dan contact opneemt met de gezinsvoogd voor overleg.

De pedagoog heeft het recht om al dan niet op verzoek van de gezinsvoogd informatie te verstrekken aan de gezinsvoogd, voor zover dat informatie is die noodzakelijk is voor de uitvoering van de OTS. De pedagoog weegt zelf af welke informatie noodzakelijk is voor de uitvoering van de OTS. Voor het verstrekken van deze informatie aan de gezinsvoogd is geen toestemming van ouders met gezag nodig.

Op het moment dat jeugdhulp aangemerkt wordt als een geneeskundige behandeling, gelden voor de pedagoog de eisen van de WGBO en is toestemming vereist, ook al is er sprake van een OTS.